Son Ada - Zülfü Livaneli | Kitap Yorumu

posted by , on 20:00:00 , 26 comments

Mutlu akşamlaar! :)

Görüşmeyeli nasılsınız bakalım? Beni soracak olursanız, aynı şekilde devam. Eylül ayının son kitabı Son Ada'yı ekim ayının ilk yazısı olarak seçtim ve karşınızdayım. :)

Livaneli'nin merak ettiğim kitaplarından biri olan Son Ada'yı İnkılap yayınlarının yenilenen baskısıyla okuma fırsatı buldum ve hemen yorumumu hazırlayıp geldim. :)

"Bir yerde kötülük varsa, oradaki herkes biraz suçludur."

Son Ada, hepimizin yaşamak isteyeceği güzellikteki bir ada hayatının tasviriyle başlıyor. İnsanların birbirinden hiçbir çıkar gözetmeden kurdukları dostluklar, şehir hayatının kaosundan uzak, dilediği gibi hayat süren insanlar ve şahane doğa. Rüya gibi bir hayat deriz ya aynen öyle. Fakat bu rüya adaya bir insanın gelişiyle kabusa dönüşüyor. Emekliliğini bu güzel adada geçirmek isteyen başkan, eşiyle birlikte adaya taşınıyor ve o günden sonra adada hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. İnsanları yönetmeye alışmış bu kişi, deneyimlerini adada uygulamaya karar verince adanın değişimi başlıyor. Çevre düzenlemesi adı altında başlayan olaylar zinciri adanın güzelim doğasını katlederek akıl almaz sonuçlar doğuruyor.

~~~~

"Hayattan öğrendiğim bir şey var. Her yerde kötülük çok kuvvetli ve zor yeniliyor. İyilik daha zayıf kalıyor." "Kaygılanma," dedim, "var gücümüzle mücadele edeceğiz. Bu adada kötülük egemen olamayacak."

~~~~

Ada sakinlerinden birinin anlatımından okuduğumuz bu olaylar siyasetin hayatımızda yarattığı değişiklikleri etkileyici bir şekilde gözler önüne seriyor. Zülfü Livaneli'nin bu kitaptaki anlatımı, okuduğum diğer kitaplarına göre farklı gelse de oldukça etkileyiciydi. Nasıl bir farklılık diyecek olursanız, anlatıcı karakterin eşi dışında kitaptaki hiçbir karakterin ismi yoktu. Adadaki ev numaralarına göre ya da Yazar, Başkan vb şekilde anlatılmıştı. Ayrıca karakterlerin yaşantılarına dair pek detay verilmemişti. Kitapta yaşanan olayların benzerlerini tarih sayfalarından öğrenip, şahit olduğumuzu göz önünde bulundurursak kurgu değil de hayatın içerisinden bir yansıma gibi aslında. Özellikle insanların kendi çıkarları uğruna doğayı nasıl mahvettiklerini okurken hem yüreğim sıkıştı, hem de bu cani insanlara göz yumanlara karşı sinirlerime hakim olamadım. Bazı noktalarda bunların gerçekten yaşandığını da düşününce okumaya dayanamadım. Bu durumu sindirebilmek için ara vererek, bir sürece yayarak okumak daha iyi geldi. Ülkemizde yaşanan Gezi parkı olaylarından sonra Livaneli'nin kitaba eklediği alternatif son ise kitaba farklı bir boyut katmıştı. İnsanlık için ders verir nitelikte, etkileyici bir kitap gerçekten. Bakış açınızı değiştirecek ve farkındalık yaratacak bu kitabı okumanızı çok isterim.

~~~~

"Gidelim buradan!" dedi. "Artık burası da ada değil, bir toplama kampı!"

"Nereye gidebiliriz ki!" dedim."Artık her yer kamp. Hem burada martılar öldürülüyorsa, orada da insan öldürülüyor. Geldiğimiz şehirde bizi daha iyi şartların beklediğini mi sanıyorsun?"

~~~~